Ruimte in Åro

Wat een heerlijkheid om hier - Lillebælt en Årø Sund- te zeilen met dit weer. Zon, zee en genoeg wind. Veel ruimte, heel veel ruimte. We zijn gewend om met mooi weer voortdurend over andere boten te struikelen op het Haringvliet, maar hier is ruimte, ook met mooi weer...ruimte geeft geeft ontspanning, ruimte voelt rijk, ruimte is mooi.

Ruimte met groene streepjes aan de horizon. Af en toe een tuimelaar, of was het een bruinvis, die zijn rugje laat zien, een paar vogels en in het water een ballet van kwallen in twee soorten en in heel veel maten. 

We zeilen naar het Noorden over de Lillebealt, richting Assens. Daar nemen we afscheid van J en M die hun boegschroef gaan laten repareren. Naast de haven is een werf die luidruchtig nautische geluiden voortbrengt. Niks voor ons. We besluiten terug naar Arø tegaan. Het eiland dat volgens het boek van Rene Vleut uitnodigt tot wandelen en fietsen. Er is daar genoeg ruimte.

De weersvoorspelling voor morgen zegt dat we even minder mooi weer krijgen met harde wind. Een mooie gelegenheid voor een lekkere frisse wandeling op Årø.

Ooooh wat een mooi eiland. De veerboot is ons net voor en piept het haventje in. Het kleine jachthaventje is behoorlijk vol, maar we vinden een plekje, ook al moeten we de palen een beetje opzij duwen. Het ziet er knus en vakantie-achtig uit. En voor de rest geen wilde avonturen. De zon blijft schijnen, ik doe een tukkie en de wind en wolken nemen toe. Prima.

We eten gnocci met spekjes, Boursin, verse basilicum en champignons met salade uit een tuintje op Lyø.

De nacht is winderig, zoals is voorspeld. Als we opstaan schijnt de zon, tegen verwachting in. We gaan wandelen langs de rand van het eiland. Wat een feest van ruimte, geuren en kleuren. Oeverzwaluwen aan de zuidkant van het eiland maken het vakantiefeest- gevoel compleet. Kinderen met schepnetjes zorgen voor plaatjes die zo uit de folder kunnen komen.

Terug in de haven besluiten we de rest van de dag te luieren. Na twee en een halve week vakantie zijn we lekker ont-stressed en laten we het leven lekker op zijn beloop.

Er blijft wel een belangrijke vraag door ons hoofd spelen; "...als er overal zoveel ruimte is hier in Denemarken, waarom maken ze de boxen in de haven dan zo nauw dat veel schepen niet aan kunnen meren of met bruut geweld een plekje bemachtigen? ..." In ieder geval amuseren we ons met de "hafenkino".

De tweede grote vraag betreft de inwendige mens. "Waar halen we een lekker visje vandaan?" want aan onze eigen haak willen ze niet bijten. Misschien gaan we met de pont maar even naar de viswinkel aan de overkant in Åresund.