Onderweg zorgt de stevige deining voor heftige wasmachinebewegingen. Niets om wakker van te liggen, wel oncomfortabel. De zon brandt ongenadig op de schedel, maar klagen daarover durven we niet. We zien heel erg weinig. Geen land, geen schepen, geen jachten.. het lijkt wel saai! Op de marifoon, kanaal 16 hoor je altijd van alles. Van serieuze communicatie en weerberichten tot onzinnig gebabbel. Heel vreemd is het als je ergens bij Norderney hoort "this is Dover Coastgard", of Ostend Radio". In de middag horen we een Brit de Duitse Kustwacht aanroepen. Hij meldt dat hij in een heel grote olievlek vaart die naar zijn idee heel vers is en die afkomstig moet zijn van een net gepasseerde tanker. De reactie, in keurig Engels met duits accent: what can I do to help you?" De Brit is verbijsterd op z'n brits: "nothing in particular", waarna hij zich beleefd verontschuldigt dat hij niet weet of hij dat dan wel had moeten melden. Ik zou zeggen, wees blij dat iemand crimineel gedrag meldt.
De Burkanahafen is een allegaartje van beroepsvaartuigen en jachten. Het kost even tijd om uit te vinden waar we heen moeten. We liggen gestapeld en dat hadden we niet verwacht. Met prettige buren is dat overigens geen punt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten