vrijdag 12 juli 2013

De vuurtoren van Samsø


Vanaf Bogense vertrokken we vanmorgen om 9:00 uur richting het eiland Samsø. Stralende zon, maar geen wind. Dan maar de boot poetsen in het zonnetje tijdens de trip van ruim 28 nautische mijlen. Af en toe zagen we wat tuimelaars naar boven komen, kleintjes en groten. Slecht één zeehond gespot.

Vanaf Bogense kwamen we eerst langs het schiereilandje Aebelø. Daar kun je met laagwater naar toe lopen volgens de dame van het VVV. Het schiereiland is ook een ideale ankerplek en wandeleiland. Wij besloten door te gaan.

Op Samsø was het druk in de haven. Voor het eerst eigenlijk. Het leek Monnikendam in de zomer wel, maar dan één maatje kleiner. Allerlei eettentjes, winkeltjes met toeristentroep, een viskraam anex groentenwinkeltje en een hoop schaars geklede mensen. Wat een heerlijk gezicht als iedereen zo geniet van de zon en het zomerse weer!

Wij kunnen onze lol ook niet op. Zo'n zomervakantie hebben wij nog nooit op de boot gehad. Ik ben mijn derde korte broek al aan het vuil maken. Dat is een zeldzaamheid!

We liggen hier 7 rijen dik, allemaal boten aan elkaar geplakt en iedereen helpt elkaar en is gemoedelijk. Geen geluidshinder of irritant gedrag. Het enige minpunt was de geur van pijptabak met caramelsmaak die rondzweefde. Maar ach,...

Vanmiddag zijn we na aankomst snel op de fiets gestapt. Ik wilde graag richting de vuurtoren. Vuurtorens zijn gewoon leuk. en als je een doel hebt om naar toe te fietsen zie je ook nog wat van het land. De Deense vakwerkhuisjes stan overal, leuke kleurtjes, schattige raampjes. Iedreen verbouwd wat groente en kruiden in zijn tuintje en verkoopt dat aan de weg. Ook regelmatig een standje met "lopper" zonder bemensing. "Lopper" zijn rommelmarktspullen. Er staat een prijsje bij/ Als je iets wilt hebben dat stop je een muntje in het geldkistje dat er ook ergens bij staat.
Na alle lopper, groenten, live huisjes kwam een heleboel heuvels, graanvelden, vlasvelden, hier en daar wat bosjes, mooie hoeven, verlaten bedrijfjes, een hoop natuur. En na elk heuveltje zag je de zee wel ergens. Breed, ruim en stil. Ook hier.

De tocht naar de vuurtoren was prachtig, 11 kilometer in de zon fietsen, daarna omhoog klimmen en genieten van een ruim uitzicht en een lekker kopje thee met wortelcake aan de voet van de vuurtoren. Weer 11 km terug fietsen. Heerlijk om even in beweging te zijn.



In de avond kocht ik met John bijna een kilo vis. Met zijn 4-en aten we die op. Koffie met whisky toe toen de zon in de zee zakte.

Geen opmerkingen: