9 augustus
Een dagje Fecamps. Het weer is niet te warm, maar wel zonnig. Prima wandelweer. We trekken onze Teva's aan en sprinten naar het Office du tourisme.
Sentiers de Grandes Rendonnees zijn onze favorieten, de lange afstandswandelpaden, daarnaast hebben de lokale wandelpaden onze interesse.
Ik moet zeggen dat het mij niet meer zo goed lukt om in het Frans te spreken. Vroeger tuttelde ik er toch een aardig mondje frans uit, maar als je zo weinig praktiseert verdwijnt dat. De meeste franse jongeren die we tegenkomen in haven, winkels en op terrassen (alles jonger dan 50) spreken ook heel goed engels.
De wandeling duurt 4 en een half uur. Het is heerlijk om andere, dan zeilspieren te gebruiken en het is heerlijk om iets anders te zien dan kust en zee. Eerst klauteren we bovenop de kliffen, inclusief meeuwen en oorlogsbunkers. Dan door de weilanden, inclusief overspelige franse stelletjes in dure auto's die aan elkaar frunniken. Rustige dorpjes zonder terras, dus dan maar het boterhammetje uit de rugzak en het pakje sap op een bankje. We gaan door een prachtig bos en aan het eind van het "sentier" komen we weer uit bij het begin van Fecamps alwaar zich een chocolademuseum moet bevinden, volgens de folders en de kaart. Dat is een "must" voor mij!
Het museum, eigenlijk een chocolatier met neveninkomsten, stelt niet zoveel voor, maar de chocolaatjes die we mogen proeven wel. Nog nooit heb ik zulke lekkere chocolade geproefd! Zo'n pure chocoladesmaak, zo'n verfijnde praliné…
Wat een genot!
Francisca
Geen opmerkingen:
Een reactie posten