Dan maar geitekaas.

2 augustus, Zeebrugge richting Duinkerken

Vertrek Zeebrugge: Tessa, Astrid, Nienke, Jos, Marjan, John...

Een superdag. De voorspellingen waren vanmorgen niet veel soeps, maar aanvaardbaar om voor op te staan. Bij het ochtendgloren was het troosteloos. We waren stijf van een eerste dag hard zeilen en we moeten weer wennen aan het buitenleven.

Buitengaats hebben we eerst een pot koffie gemaakt en langzaam de oogleden opgetild. Toen het eenmaal een beetje begon te waaien hebben we alle lappen gehesen en zochten we Mystell en Ixia op. Onze zeilgenoten.
Natuurlijk was er een wedstrijdje. Volgens de theorie hoort Ixia de snelste te zijn, daarna Mystell en daarna wij…. maar de praktijk was anders…wij deden het supergoed, haalden Mystell in. 
Ixia had het zeil gevierd en op ons gewacht, echter het inhalen viel tegen… Ixia kwam ons niet voorbij, onder andere vanwege vuile wind die wij veroorzaakten. In ieder geval konden we elkaar goed fotograferen en filmen, da's altijd leuk om te vertonen voor het kerstdiner…


We scheurden door de Pas de Zuydcote richting Dunkerque. Terwijl ik het Franse volkslied zong hees JW de gastenvlag van Frankrijk. Vlak voor D. hebben we geprobeerd onze snelheid te vertragen om nog wat makreel te vangen… maar dat lukte niet helemaal. Na zo'n fantastische zeiltocht lukte het ons niet om opeens te gaan vissen als een stel bejaarden. Dan maar geitekaas op de chapati met courgette en rode ui.