10 augustus (dinsdag)
Gisteravond besloten we naar Cherbourg te gaan. De wind was redelijk. Een 4 Beaufort uit ZW, NW en Zuid. Van Fecamp naar Cherbourg is het 80 nautische mijlen naar het Westen, 12 uur zeilen of anderszins varen met een gemiddelde snelheid van 6 knopen (6 mijl per uur).
We hadden uitgerekend dat we om 17:00 uur uiterlijk in Cherbourg moesten zijn omdat we dan bij het "Pointe de Barfleur" de stroom mee zouden hebben. Da's belangrijk omdat het getijde verschil in die contreien nogal van invloed is op de voortgang. Als je 6 knopen door het water gaat en je hebt een stroom van 3 knopen tegen, dan schiet het niet op. En als je al 9 uur zit te hobbelen op zee wil je niet dat die laatste mijlen tergend langzaam gaan. Dan snak je naar een glaasje wijn of een een biertje met je benen omhoog in de haven.
Natuurlijk hebben we met de anderen heel veel gepalaver over wel dan niet gaan. Uren worden gevuld met praten over kansen en mogelijkheden, over diverse opties en situaties die zich kunnen voortdoen, over berekeningen, havendiepten, getijden, stroming, het weer, de tijd en noem maar op.
Om 5:10 vanmorgen vertrokken we. Het was nog donker en we hadden er zin in. Gisteravond waren we vroeg de koffer in gedoken en vandaag zouden we om de beurt al zeilende een tukje doen. Ik had al een stapel Libelle's klaargelegd om te ontspannen als ik "vrij" had, zodat ik makkelijk de slaap zou vatten.
Het liep allemaal anders. Buitengaats binnen het licht van de vuurtorens was het nog zo'n 4 Beaufort; 12 a 16 knopen wind. Ik maakte relaxed ons ontbijt klaar en we namen een kopje thee. Nadat we het zeil gehesen hadden en het licht werd kroop de wind op, stukje bij beetje. Toen de wind steeds zo tussen de 25 en 28 knopen ware wind bleef staan (dus niet de schijnbare wind, die je voelt) en we dus structureel op windkracht 6 Beaufort zaten, met uitschieters naar 7 begonnen we ons af te vragen of we dit nog 11 uur vol zouden kunnen houden. Toen ik een kwartier had gedaan over een heel gewoon toiletbezoek wist ik het zeker: "terug".
We hadden het er net samen over toen we via de marifoon werden opgeroepen door Mystell. John van Mystell meldde ons dat Jos met zijn Ixia niet de haven uit had gekund vanwege het lage water en dus uren moest wachten. Het was de vraag of de IXIA met twee jonge kinderen aan boord nog wel op pad wilden vandaag. John klonk aarzelend en vragend. Wij wisten het direct: "terug". We hadden er al bijna 15 mijl op zitten. Terug ging beter omdat we de wind bakstag hadden (schuin van achteren). Als de brandweer gingen we. Af en toe 9 knopen op dubbel gereefd grootzeil met kleine fok.
Enkele Jan van Genten hielden ons wederom in de gaten. Golven van achter geven een heel realistisch rollercoaster gevoel. Af en toe ging de wind naar de 29 knopen. Sturen viel niet mee. Gelukkig stond er een rode lijn op de plotter die we moesten volgen.
Om 9:10 scheurden we de haven van Fecamps weer binnen. Een enorme stroming voor de haveningang zorgde ervoor dat we als een krab dwars naar binnen voeren. Drie man, waaronder Jos van de Ixia en de havenmeester stonden ons op te vangen en zo meerden we weer keurig aan. Astrid en Jos hadden voor koffie gezorgd en met zijn negenen namen we alles nog eens goed door met ontbijtkoek en koffie.
30 mijl gevaren.
Bij de Capitainerie hoorden ik dat meer uitvarende schepen waren teruggekeerd.
En wat hebben we van ons avontuur opgestoken? Windkracht 6 op zee met tegenwind gaat best maar is niet lang vol te houden. Het had gekund als we hadden gemoeten, maar we moesten niet, het is vakantie. De haven van Fecamp is bij laag water niet altijd bevaarbaar voor boten van 2.00 meter diep.
Het was veel leuker om terug te keren met een goed verhaal en een leerzame ervaring, dan compleet uitgeput in Cherbourg te zitten. Morgen is er weer een dag.
Francisca
Geen opmerkingen:
Een reactie posten