Honfleur is een bekende en populaire bestemming bij de zeilers. Omdat wij dat natuurlijk ook wilden meemaken zijn we er zondag naar toe gegaan. Per bus, vanuit Deauville. Honfleur is inderdaad de moeite waard. Het havenfront is zonder twijfel schilderachtig, net als de oude fortificaties en het houten kerkgebouw. Maar pas echt indrukwekkend is de menigte die zich langs en tussen de tientallen terrassen doorperst. Hou je van mensen kijken, dan moet je vooral een strategisch opgesteld terras opzoeken. Je blijft kijken. Bootjes zijn er ook. Dit keer vinden het best dat wij er niet tussen liggen. Toeristje kijken is niet erg, maar dat ze allemaal terugkijken wel. Ze lopen echt op een meter afstand in hordes voorbij. Toch leuk om het plaatsje te hebben gezien.
 |
| Huisje van Kees Rothschild. |
Maandag is het zonnig, met een harde NW-wind. Niemand verlaat de haven, en niemand komt binnen. Deauville kijken dan maar. We lopen naar de imposante villa Strasburger, een Anton Pieckachtig bouwsel. Ooit gebouwd voor de familie Rothschild, in 1921 gekocht door een Amerikaan, die het na zijn overlijden aan de gemeente liet vererven. Die heeft het pand heel goed onderhouden. Dat geldt ook voor de strandbebouwing. Oud, soms heel oud, maar in heel goede staat. De nieuwe jachthaven van Deauville lijkt wel op Cape Helius, de vakantiekolonie in Hellevoetsluis. Sfeerloos, mensloos, kolossaal, en het lijkt nu al verwaarloosd. Blij dat wij kozen voor de andere jachthaven.
 |
| Strand van Deauville, zo zag het er 100 jaar geleden ook uit |
De volgende dag zouden we eigenlijk willen vertrekken. Het weer beslist anders. Het waait onaangenaam hard, maar het is wel weer zonnig We gaan eerst naar het Bureau de Tourisme van Trouville (dat van Deauville hadden we al gehad). Gewapend met wandelkaart komen we weer naar buiten. De route leidt ons omhoog, langs talloze gebouwen in de typisch Normandische stijl. Hoog, met veel ramen, torentjes en versieringen. Soms sprookjesachtig, dan weer grimmig en somber. De een in volle glorie, de ander in verval. De wonderlijke bouwstijl en de onverwachte vergezichten bezorgen ons een goede dag. De sfeer is ook buiten het centrum een van een mengeling van oude glorie en nieuw elan.
JW
FF:...en ik heb een kapotte knie; over een steen gestruikeld in het bos, maar ik leef nog hoor!
De barometer staat momenteel op 1027 hPa; reden voor een Armagnacje, dacht ik zo... En het vakantie-zigeuner-leven begint alweer een beetje te wennen; ik denk nauwelijks meer aan mijn werk, hoewel er alweer drie prospects om info hebben gevraagd... Mijn hoofd is nog niet super helder, en lezen lukt nog niet zo goed, maar dat geeft niet want ik heb een paar Elle-wonen's bij de container van de haven gevonden... heerlijke vakantielectuur, samen met de folders van het Syndicat d Initiative.
Morgen lekker weer de zee op, richting St. Vaast-de-la-Hague... gaan we dit jaar wel de Kanaaleilanden halen? Het spant erom! Talk to you later! xx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten