De havenmeester van St. Valery

Vanmorgen was het bewolkt in St. Valery-en-Caux. We hadden geen haast met opstaan omdat het getij nu eenmaal ons leven bepaalt op dit moment en dat is soms heel comfortabel. Immers je hoeft dat niet te kiezen of je vroeg of laat moet opstaan. Als het getij zegt dat je om 12:15 uur kunt vertrekken, dan is dan zo en niet anders. Met een half uurtje "voor-de-zekerheid-wat extra water" gingen we om 12:30 weer op pad.

Tot die tijd was er een hoop te beleven. Vlak boven ons hoofd werden er antieke bootjes het water in gehesen, in verband met het Fête de la Mer komend week-end. Bootje met mooie namen, zoals "Le goût du sel".
En dan was er één andere Nederlandse boot. Die lag precies aan de overkant van ons. We konden dus precies zien wat die aan het doen waren... 't Is net een camping... En dan was er die ontzettend leuke havenmeester. Voor het gemak noem ik hem even Thibould.

Die havenmeester had ons gisteren persoonlijk welkom geheten op de steiger. Hij was een jaar of 20 en studeerde iets technisch. Hij kreeg twee uur Engels in de week en dat wilde hij graag oefenen met ons. Hij vroeg ons beleefd of we Frans of Engels met hem wilde converseren. Natuurlijk was het voor ons prettiger als we Frans spraken, want zo vaak krijgen we niet de kans. We kletsten wat op de steiger.
Later, toen ik ging betalen, zetten we ons gesprekje voort naar aanleiding van de teksten die ik in het gastenboek had geschreven... dat ik de gastvrijheid zeer op prijs had gesteld. Nou... dat viel in goede aarde in het bijzijn van zijn kornuiten.

Vanmorgen moest Thibould met zijn kornuiten hard aan het werk voor het Fête de la Mer. Ze moesten telkens twee of drie vlaggen op een paal steken en die paal dan recht overeind plaatsen rondom de haven.

Plost hoorde ik "jouhoeeeee...", Thibould liep boven aan de kade (het getijverschil was nog steeds wel een metertje of drie) met de Luxemburgse vlag te zwaaien als een vendelzwaaier. De andere jongens lachten. Thibould dacht dus dat het de Nederlandse vlag was en hing de clown uit om onze aandacht te trekken! Het was gewoon stik leuk, dat stelletje jolige jongens.

De leuke havenmeester van St. Valery-en-Caux

Toen we even later door de brug kwamen zwaaiden we naar elkaar en beloofden we weer terug te komen. (Voor de vierde keer). Thibould zal dan wel zijn afgestudeerd!

Om 12:40 was het zeil gehesen en hebben we een perfecte zeiltocht gehad naar Dieppe. De zee was blauw, de lucht was blauw met witte schaapjes, de wind was super. Makrelen vangen hoefde vandaag niet. Na twee-en-een-half uur waren we er al. met de stroom mee liepen we a snel 8 knopen over de grond.



Na een wandeling langs de havens van Dieppe en de strandpromenade zetten we ons aan de borrel met spekjesbrood, kaas en Prosecco.

Het enige minpunt van vandaag is, dat we op de hoek van de eerste steiger liggen bij de haveningang. De hele boot hobbelt heftig door de deining van de Noordenwind. Naast ons ligt een hoop oud roest dat  schuurt en klotst en geluiden maakt alsof we naast een steelband liggen... gelukkig heeft JW rubbers tussen de lijnen gezet, zodat de schokken een beetje opgevangen worden, hebben we oorpluggen en zijn we zo tevreden dat de slaap vast snel zal komen.