Te veel

De terugtocht over de fjord bij S. was supermooi. Eenmaal weer op de Grote Belt viel de weersgesteldheid tegen: grote donkere wolken en veel te veel golven. De wind viel mee. We besloten zo snel mogelijk naar de luwte van Langeland over te steken. Dat was een hele opgaaf.  Met de genua op en zonder grootzeil maakten we te weinig voortgang in de hoge golven.  - N.b. de genua is de grote fok die we alleen gebruiken bij licht weer. We hadden hem niet vervangen door de gewone fok, omdat de weersvoorspellingen goed waren - Met grootzeil en genua was teveel van het goede op sommige rakken. Later de genua ingerold en met grootzeil gezeild. Dat werkte uiteindelijk het best. Hoog aan de wind zeilen op zee moet je niet doen, maar wij deden het natuurlijk wel weer omdat we ongeduldig waren. Omdat we een snelheid van tussen de 7 en 8 knopen liep vonden we dat toch de beste optie, maar comfortabel was het niet.

Halverwege riepen we J en M op via de marifoon om de geplande tocht te bekorten en in plaats van naar Bagenkop toch maar naar Spodsbjerg te gaan. Er kwam geen enkele tegensputter. Na een kleine 30 mijl afzien en knokken tegen golven en ongewenste windrichtingen, vlagen en dergelijke legden we aan in een zonovergoten Spodsbjerg, halverwege Langeland. 

Wat een onverwacht leuk haventje. Lekker groen, kneuterig, leuke strandjes en.... Een frietboer! Dan is de "ellende" snel vergeten. Een prachtig weerbericht zorgt ervoor dat we morgen een mooie zeiltocht verwachten. Bij de gezamelijke borrel bleek dat J en M de tocht ook niet echt leuk hadden gevonden. Ja, dat heb je soms wel eens. In ieder geval genoeg stof tot borrelen en napraten.

Zondag Rustdag Kerteminde

Teveel wind vandaag, zwaar bewolkt en even geen behoefte aan op pad gaan. We hebben een gat in de dag geslapen en rustig aan gedaan. Koffie drinken, kletsen, lat nog even de fjord langs gelopen, boodschapje gedaan, wasje gedaan, klusje gedaan... Even met de buurman gekletst die er net 6 weken Zweden en een midzomernachtfeest er op had zitten. ( met bloemenmeisjes en whisky)

Vanavond kwamen J en M even borrelen en de plannen voor morgen doorgenomen. We kunnen niet door het Westelijk gedeelte van de brug over de grote Belt dus nemen we het Oostelijk gedeelte, 68 meter hoogte tot het wegdek. Dat moet lukken! Daarna naar het jachthaventje van Skælskør. We hebben  de havenmeester al gebeld. Schepen boven de 11 meter lengte werd geadviseerd dat de doen in de Sejlerens, onze jachthavengids. De havenmeester is blij dat we komen. We moeten eerst de fjord op en hopen dat we genoeg diepgang hebben.

Nu eerst even koffie en dan lekker te kooi. Vakantie is ook gewoon uitrusten en dat lukt aardig. Het is nog steeds zwaar bewolkt, dus geen enkele belemmering om er vroeg in te gaan.

Terug in Duitsland

We hebben helemaal geen wilde avonturen te melden, behalve dat we vandaag een snelheid van 10 knopen over de grond haalden toen we vanaf Spodsbjerg langs Langeland dwars over de zuidelijke Oostzee naar Mölkenort - in de Kielerfjord- voeren.

Of het wilde avontuur dat we diesel wilde tanken en het volautomatische apparaat wel geld slikte, maar geen diesel gaf, waardoor we de havenmeester bij zijn ontbijtje moesten storen, zodat hij ons kon helpen. Gelukkig waren we niet de enige sukkels die wat moeite hadden met de Deense gebruiksaanwijzing.

Of het wilde avontuur dat JW gisteren een heerlijke hamburger heeft gegeten en dat hij vandaag ongeveer de helft van de reistijd onderdeks heeft vertoefd wegens een flinke voedselvergiftiging. 

Desalnietemin scheen de zon geweldig en blies de wind de eerste 20 nautische mijlen zoals we besteld hadden. Wat een feest om langs zo'n mooie kust te varen met heuveltjes, toefjes groen, gele graanvelden, af en toe een aardig huisje of boerderijtje en als kers op de appelmoes een prachtige witte vuurtoren aan het eind van het land, fonkelend in het zonlicht.

Na de kaap verwachtten we een stoot wind, omdat de wind vanachter Langeland zou komen, maar dat gebeurde niet. Zelfs toen het land uit zicht was bleef de wind beschaafd. Na 20 mijlen werd langzaam het windknopje teruggedraaid. Ik was allang blij, zo kon JW tenminste even rustig gammel zijn. Veel zeilschepen op het water geeft ook meer vertier op de marifoon. Kanaal 16 is af en toe zeer onderhoudend.

In de Kielerfjord was het bloedheet en het water was spiegelglad. J en M hadden reeds een aardig plekje opgezocht in de oude vissershaven van Mölkenort en hielpen met aanleggen. Halverwege hoorde ik een "pan pan" oproep van een zeilschip met 4 kinderen aan boord; een schip in nood dus. De positie van het schip was vlak bij ons, maar ik zag het niet ( jw was beneden) Helaas geen spektakel, want het schip werd snel op sleeptouw genomen.

Vorige week hoorden we ook een "Mayday" oproep op de marifoon; een zinkend zeilschip. Even later hoorden we dat alles goed was en het schip naar Bogense werd gesleept, waar wij ook waren geweest.

Maar verder was het een rustige dag. 

Westenwind

De hemel is niet meer zo heel erg blauw als we om 10 uur uit Kerteminde vertrekken. Onze bestemming ligt achter de enorme verkeersbrug over de Grote Belt. De twee pylonen zijn vanaf grote afstand te zien. De autootjes op de brug lijken langzaam te rijden, maar dat komt alleen maar omdat ze zo ver weg zijn. Een paar mijl voor de brug neemt de wind flink toe. We stuiven met een bruisende boeggolf
 op het gevaarte af, en toch lijkt het uren te duren voordat we er echt zijn. Over de doorvaarthoogte maken we ons geen zorgen. Op de voor ons kleintjes veilige doorvaartroute is de hoogte 52 meter, op de route voor de grote jongens is dat zelfs 65 meter. We hebben dus voldoende ruimte boven de mast om ook nog wat golfjes te kunnen hebben. Dat komt goed uit, want aan de lage wal zijn de golven inmiddels opgelopen tot een hoogte die het sturen moeilijk maakt.

Na de brug zoeken we de ingang van het fjord naar Skaelskor (dat is op Sjealland) terwijl we heftig slingeren. In het fjord is dat helemaal over. Door een smal, door bakens aangegeven geultje laten we ons rustig verder drijven door een mooie omgeving. Wel goed opletten, want een meter buiten de bakens loop je onmiddelijk aan de grond.

In Skaelskor treffen we de allereerste Deense havenmeester aan die zich bemoeit met zijn gasten. In positieve zin wel te verstaan. Hij heeft na een telefoontje van John een mooi plekje aan de kade vrijgehouden. Het plaatsje zelf is aardig om even door te lopen. Na het overvloedige diner dat Francisca voor ons vieren had gemaakt buigen we ons over de vraag waar het heen moet morgen. Westenwind, en dat lijkt het de komende dagen te blijven. We passen ons plan aan de windrichting aan, en we moeten zo langzamerhand rekenen met een terugkeer. Zoals het er nu voorstaat zal het wel Bagenkop worden, aan de zuidpunt van Langeland.

Een heerlijk stuk gezeild van Samsø naar Kerteminde; Noord Funen

Kerteminde. De weerberichten beloofde voor vandaag verslechtering met vanavond 30 knopen wind. Reden genoeg om tijdig te vertrekken vanuit het eiland Samsø naar Kerteminde. In de reisgids van Vleut en uit de verhalen hoorden we dat dat een aardig plaatsje was. Tussen 8:00 en 9:00 was de grote uittocht al begonnen. De enorme drukte in de haven loste zich langzaam op en iedereen ging zijns weegst.

Wij gingen naar het Zuiden. Samsø was het meest noordelijke punt deze reis. Gelukkig was er wind en kwam die uit de goede hoek. De genua in top en een bakstag windje van tussen de 9 en 14 knopen ware wind zorgde voor een heerlijke en vlotte zeiltocht. De dag begon zwaarbewolkt, maar gaande weg kwam er steeds meer zon.

John kwam ons niet echt voorbij, dat deed ons deugd. We maakten veel foto's en video's van elkaar kapriolen op het water. Het laatste stuk, van Romsø naar Kerteminde zeilden we hoog aan de wind zonder golven omdat we achter eelandtong zaten. Als de brandweer ging het! Regelmatig over de 8 knopen. 27 nautische mijlen op de teller. We zitten nu aan een vakantie-totaal van 600 nm.

Ook in Keteminde moesten we ons langs de palen van de veel te smalle boxen wurmen voordat we goed lagen. M en J. konden geen passende box vinden met hun 4 meter brede boot en lagen aan een kopsteiger.

Het stadje is aardig. Maar De vissersloot zag er beroerd uit. De armoede straalt er vanaf. Das niet zo gek, er valt hier geen vis meer te vangen. Nergens zie je vissersbootjes varen. 5 jaar geleden nog wel. Wj vangen ook geen vissen. Dat wat er nog is zal wel voor de zeehondjes zijn. Ik ben benieuwd waar de vis vandaan komt die ik de stalletjes te koop is. 

Halverwege onze stadswandeling kwamen we een dame tegen die ons aansprak en vroeg uit welk land we kwamen. Ze gaf ons allerlei tips waar we gezellig wat konden drinken, een leuke wandelroute en waar we vis konden kopen. Dat is zo leuk van Denemarken. De mensen zijn zo ontzettend relaxed en aardig.

Vanavond bij J en M geborreld aan boord. Vanaf hun kopsteiger hadden we een prachtig uitzicht over de baai. De zon scheen mooi op de witte zeiltjes van boten die laat aankwamen. Hard waaien doet het nog steeds niet. Mogelijk vannacht.

Ik moet nog naar de havenmeester om te vragen hoe ik de wifi aan moet zwengelen, maar ik ben al zo ontspannen dat dat zelfs morgen wel kan. De wifi is over algemeen niet zo fantastisch geregeld, op enige uitzonderingen na, in de Deense havens anno 2013. Ik overleef het wel.

De vuurtoren van Samsø

Vanaf Bogense vertrokken we vanmorgen om 9:00 uur richting het eiland Samsø. Stralende zon, maar geen wind. Dan maar de boot poetsen in het zonnetje tijdens de trip van ruim 28 nautische mijlen. Af en toe zagen we wat tuimelaars naar boven komen, kleintjes en groten. Slecht één zeehond gespot.

Vanaf Bogense kwamen we eerst langs het schiereilandje Aebelø. Daar kun je met laagwater naar toe lopen volgens de dame van het VVV. Het schiereiland is ook een ideale ankerplek en wandeleiland. Wij besloten door te gaan.

Op Samsø was het druk in de haven. Voor het eerst eigenlijk. Het leek Monnikendam in de zomer wel, maar dan één maatje kleiner. Allerlei eettentjes, winkeltjes met toeristentroep, een viskraam anex groentenwinkeltje en een hoop schaars geklede mensen. Wat een heerlijk gezicht als iedereen zo geniet van de zon en het zomerse weer!

Wij kunnen onze lol ook niet op. Zo'n zomervakantie hebben wij nog nooit op de boot gehad. Ik ben mijn derde korte broek al aan het vuil maken. Dat is een zeldzaamheid!

We liggen hier 7 rijen dik, allemaal boten aan elkaar geplakt en iedereen helpt elkaar en is gemoedelijk. Geen geluidshinder of irritant gedrag. Het enige minpunt was de geur van pijptabak met caramelsmaak die rondzweefde. Maar ach,...

Vanmiddag zijn we na aankomst snel op de fiets gestapt. Ik wilde graag richting de vuurtoren. Vuurtorens zijn gewoon leuk. en als je een doel hebt om naar toe te fietsen zie je ook nog wat van het land. De Deense vakwerkhuisjes stan overal, leuke kleurtjes, schattige raampjes. Iedreen verbouwd wat groente en kruiden in zijn tuintje en verkoopt dat aan de weg. Ook regelmatig een standje met "lopper" zonder bemensing. "Lopper" zijn rommelmarktspullen. Er staat een prijsje bij/ Als je iets wilt hebben dat stop je een muntje in het geldkistje dat er ook ergens bij staat.
Na alle lopper, groenten, live huisjes kwam een heleboel heuvels, graanvelden, vlasvelden, hier en daar wat bosjes, mooie hoeven, verlaten bedrijfjes, een hoop natuur. En na elk heuveltje zag je de zee wel ergens. Breed, ruim en stil. Ook hier.

De tocht naar de vuurtoren was prachtig, 11 kilometer in de zon fietsen, daarna omhoog klimmen en genieten van een ruim uitzicht en een lekker kopje thee met wortelcake aan de voet van de vuurtoren. Weer 11 km terug fietsen. Heerlijk om even in beweging te zijn.

In de avond kocht ik met John bijna een kilo vis. Met zijn 4-en aten we die op. Koffie met whisky toe toen de zon in de zee zakte.

Veel tuimelaars op weg naar Bogense, Funen

Åro was fantastisch. Deenser kan niet! Prachtige natuur, strandjes, mooie keien, gierzwaluwen in de oevers, een koddig haventje, inclusief vissers en veerboot en friet-vistent. En ook nog een wijngaard boven op de heuvel.

Om 9:00 vertrokken we richting het Noorden. In Middelfart zouden we J. En M. Weer tegenkomen. en dat gebeurde ook. Vlak voor Middelfart versperde een kabel- legger ons de doorgang naar Strib. Een visser waarschuwde ons dat we terug moesten. Tuimelaars in het water zorgden voor de animatie en de zon deed de rest.

Vanaf Middelfart was de wind op. Mooi weer heeft ook zijn mindere kanten. Op de motor vervolgden we onze weg, richting Bogense. De twee bruggen over de Kleine Belt waren immens. De Oostzee en kusten na Strib waren overweldigend mooi. 

Het water was platter dan plat, John probeerde nog wel even zijn Genaker, maar een beetje zonnend en zwemmend drijven was ons lot. Langzaamaan bereikten we Bogense. verrassend leuk. nauwelijks vreemde boten, alsof we in de rimboe zijn beland. Het is toch hoogseizoen? 

Het is nu vroeg in de morgen.  Het weer is geweldig. In de wifikamer van de haven zit ik even te werken. De voorzieningen zijn geweldig. We liggen aan de kade in de oude haven, die helemaal opgekalefaterd is. Erg leuk. Oude en nieuwe boten door elkaar.

Vandaag is het plan om naar Somø te varen.