Jan van Genten

Een grote hoge rots. In het avondlicht is de rots rood. Op de rots staan een vuurtoren, een paar zendmasten, een hele hoop beton, twee dorpjes met eindeloos veel drank en parfumwinkels. Op de rotsen zitten meeuwen en Jan van Genten te zitten, hun jongen te vertroetelen, te vechten, te dansen, te kwetteren. Het is een enorm lawaai. Een hele hoop Jan van Genten en meeuwen vliegen ons om de oren. Het is zo bijzonder! We kunnen vlakbij komen en maken heel veel foto's. 

We zijn op Helgoland. Een eiland met een heftig oorlogsverleden, met natuur en ook een trekpleister voor toeristen die accijnsvrij willen winkelen. Waarom dat zo is weten we ook niet, maar daar komen we nog wel achter.

Mönkeberg revisited

De tocht door het Noord- Oostzee kanaal was weldadig na al die hobbels. Zon, rust en gemütlichkeit. 98 kilometer op de motor en af en toe wat afleiding door de enorme zeeschepen die passeren. Twee kleine bambi's op de oever, een raderboot en verder gewoon oever en water. Met een muziekje van Anouk's Sad Sing Along Songs op de iPod werd was het bijna een filmische ervaring.

Voordat we vertrokken vanuit Brunsbüttel zat het even goed tegen. De motor startte niet, en dat was voor ons een heel nieuwe ervaring. Na een vloek en een zucht lieten we onze buurman vertrekken en schoven wij aan bij een andere buurman. Deze had een reserveaccu om te testen wat er aan de hand was. Accu kapot. Ondertussen was snelle John van de Mystell al naar het VVV gelopen om te vragen waar de dichtstbijzijnde accudealer was. Ik haalde alvast een fiets uit onze bootschuur, tilde deze naar de wal, zette hem in elkaar en toen het sein " accu overleden" werd gegeven stonden John en ik al klaar voor vervoer. Jan Willem plaatste de nieuweling vakkundig onder het bed. Binnen twee uur was alles geregeld en konden we op weg. De samenwerking was geweldig! En wij waren helemaal blij dat het hier gebeurde en niet op een plek die je nachtmerries kan bezorgen.

De passage door de sluis bij Holtenau ging vlot. We lagen in de grote schepen sluis, omdat de jachtensluizen gestremd waren. En dan die blik op het Kieler Fjord als de deur open gaat..... In de avondzon... Zoooo moooooi! 

We voeren naar Mönkeberg voor een overnachting. Daar lagen we 5 jaar geleden ook. Mooi in de natuur, met uitzicht op de Kieler Fjord. 

De volgende morgen was er geen wind. We waren lui en moe. Rustig ontbijten zoals dat in een vakantie gebruikelijk is werd een hele belevenis na al dat gesjees van ergens willen komen. Daarna koffie drinken en omstreeks het middaguur besloten we de pont te pakken naar Kiel. Leuk.

'S Avonds hadden we eerst palaver bij ons aan boord. En nu? wat gingen we eigenlijk doen? Na wat consultaties via Facebook en IRL ( in real life) besloten we de Kleine Belt te pakken middels de navigatiemethode "zoals de wind waait, waait mijn zeiltje".

Nu ik aan het schrijven ben, zijn we zeilend op weg naar de Schlei, richting Schleimunde. Een zwaarbewolkte lucht, weinig wind. Het vislijntje hangt uit. Ik heb zojuist al een lekkere ratatouille gemaakt voor vanavond, maar een zeebaars als voorafje kan best wel. De weerberichten voor komende dagen zijn uitstekend. De Mystell vaart achter ons. Dat willen we zo houden ;-) We genieten.

Dr. Deen eiland

Donderdag 27 juni. We zijn op Vlieland na een prachtige zeilreis voor de meesten van ons. Voor enkelen van ons - we zijn met twee boten en 5 volwassenen - was het minder leuk vanwege zeeziekte.
Maar wat is Vlieland toch mooi als je aan komt varen. Het is helemaal geen straf als het weerbericht slecht is, de temperatuur te laag en het stront van de diek waait.

Vanwege die slechte voorspellingen besloten we twee dagen op het eiland te verblijven. Onze favoriete opstapper Winfried hebben we naar de boot gebracht. Zijn zeildaagjes zaten erop. Terwijl we hem uitzwaaiden kwamen we Monique tegen. Jeweetwel... Monique van de Ven. Met een hele filmploeg en nog wat bekende gezichten. "De serie "dokter Deen" werd opgenomen. Leuk om er even bij de zijn.

Na de laatste zwaai naar Winfried fietsten we in de luwte naar de zuidkant van het eiland. Zittend in het gras en kijkend naar de lepelaars die boven de rand van het Wad vlogen, ouwehoerden we er wat op los. Maar het was koud. Snel weer op de fiets, kopje soep en dan als een razende Roeland met de wind mee via de duinen terug naar de haven. Kacheltje aan, tuttelen, rommelen, herstellen... nix mis mee. Wat gaat het weer doen? En wat gaan wij doen...?

p.s. zie ook Google maps "Waar zijn we met Orisande"

Op het filmpje onze medezeilers "Mystell" en een indrukwekkende zeilboot aan het eind. Enjoy!